Ribarska Banja smatra se jednom od najlekovitijih banja u našoj zemlji. Smeštena je u centralnoj Srbiji, nedaleko od Kruševca. Njeni lekoviti izvori korišćeni su još za vreme Rimljana, a zna se da je današnje ime dobila po pastrmci koje su, u doba Kneza Lazara, ljudi lovili. Ipak, onaj koji je u istoriji najviše doprineo razvoju ove banje bio je Petar I Karađorđević, koji je i svečano otvorio ovu banju na početku 20. veka. Od tada je ovo postalo poznato lečilište reumatizma (što je i danas ostala), a zahvalni lokalci su mu podigli spomenik u prirodnoj veličini. Banju zovu i kraljevskom jer su tu dolazili na lečenje mnogi iz nekadašnje kraljevske porodice. Lekovite vode ove banje pomažu u lečenju ortopedskih, koštano-zglobnih i degenerativnih oboljenja, a vremenom su razvijeni i spa-programi koji dovode do očuvanja zdravlja. Kao dodatak lekovitosti ove banje, može se dodati da je poznata i po lekovitom bilja koje se može naći u njenoj okolini. Osim po lekovitim svojstvima ova banja je još po mnogo čemu poznata. U njoj se održavaju festivali i manifestacije. Jedan od njih je Etnofestival starih jela, zanata i muzike, koji prikazuje i neguje srpsku narodnu tradiciju. Zatim, za ljubitelje lova tu je i tradicionalna "Hajka na vuka", kada se organizovano u lovištima ide u lov na vukove i lisice. Ljubiteljima Ane Karenjine može biti zanimljivo to da je upravo u manastiru Đunisu, koji se nalazi nedaleko od banje, sahranjen Aleksej Vronski, čovek koji je bio inspiracija za istoimeni lik Tolstojevog romana. Poseta ovoj banji nije samo zdravstveno lečenje, već je i pravi odmor za dušu.